Z dziejów kurpiowskiego wychodźstwa zarobkowego do Ameryki Północnej w latach 1880–1918 na przykładzie gminy Baranowo

Celem artykułu jest ukazanie emigracji z gminy Baranowo na tle pozostałych gmin Kurpiowszczyzny. Niezwykle trudna sytuacja zmuszała miejscową ludność do szukania jakichkolwiek rozwiązań polepszających sytuacje materialną. Najskuteczniejszym środkiem była emigracja. Według szacunków do 1914 roku, z gminy do Stanów Zjednoczonych wjechało ponad 2 tysiące mieszkańców. Oprócz Stanów Zjednoczonych celem emigrantów były często Prusy Wschodnie. Emigracja za ocean miała przeważnie charakter stały, opuszczano ojczyznę bezpowrotnie.Szacuje się, że wsie kurpiowskie w wyniku emigracji opuściło około 15–20% ludności. Wychodźstwo zarobkowe miało wielorakie konsekwencje społeczne, kulturowe, ekonomiczne i polityczne.

The purpose of the article is to portray the permanent and seasonal emigration from Baranowo borough in the background of another boroughs of Kurpie. The extremely difficult situation forced the local population to seek any solutions improving a financial situation. An emigration was the most effective way. According to estimates over 2 thousand inhabitants from the commune entered the United States of America to 1914. Apart from the United States, East Prussia has often been a purpose of emigrants. The emigration for the ocean had mainly steady character, the homeland was being left irretrievably. They are estimating, that as a result of the emigration about 15–20% population left villages of the Kurpie region. The paid emigration had multiple social, cultural, economic and political consequences.