Instrumenty indywidualnej ochrony konsumenta w ustawie o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym a „Nowy ład dla konsumentów”

Choć dyrektywa 2005/29/WE nie przewiduje narzędzi indywidualnej ochrony konsumenta, ustawodawca polski zdecydował się na ich wprowadzenie w art. 12 ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym. Obecnie, w ramach Nowego ładu dla konsumentów, prawodawca unijny rozważa zmianę dyrektywy o nieuczciwych praktykach rynkowych przez nałożenie na ustawodawców krajowych obowiązku zagwarantowania konsumentom cywilnoprawnych instrumentów ochrony indywidualnej, obejmujących co najmniej prawo do jednostronnego rozwiązania umowy i prawo do żądania odszkodowania. Osią opracowania jest przedstawienie głównych wątpliwości co do konstrukcji obowiązującej na gruncie polskim i propozycji unijnej. Celem analizy dogmatycznej jest wskazanie rozwiązania de lege ferenda, które w możliwie najszerszym zakresie umożliwiałoby realizację celu dyrektywy.