Ograniczenie wolności pielgrzymowania jako konsekwencja nowelizacji ustawy – Prawo o ruchu drogowym z dnia 30 marca 2021 r. Kazus Rolkowej Pielgrzymki Wrocławskiej

Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie o wpływ dokonanej 30 marca 2021 r. nowelizacji Prawa o ruchu drogowym na wolność pielgrzymowania, przy czym rozważania teoretyczne odnoszone są do kazusu Rolkowej Pielgrzymki Wrocławskiej. Nowe definicje legalne spowodowały, że w obecnym stanie prawnym nie wszystkie pielgrzymki mogą się odbywać w dotychczasowych formach. Dotyczy to przede wszystkim pielgrzymek, których uczestnicy poruszają się za pomocą „urządzeń wspomagających ruch” (rolek). Autor dochodzi do wniosku, że de lege lata tego rodzaju pielgrzymki nie mogą się odbywać, jeżeli ich uczestnicy poruszają się po jezdni. W artykule rozstrzygnięto także wątpliwość dotyczącą organów, które są właściwe w sprawie uzgodnienia trasy i czasu pielgrzymki, wykazując, że takiego uzgodnienia nie powinien dokonywać wojewoda, mimo że w ostatnich latach przyjęta była taka właśnie praktyka. Wskazano ponadto na potrzebę zmiany obowiązujących przepisów, tak aby organizator mógł w sposób efektywny skorzystać z prawa do sądu w sytuacji ewentualnego sporu z organami administracji w sprawie organizacji pielgrzymki.

Based on an analysis of the case of the Wrocław Rollerblade Pilgrimage, the article addresses the consequences of the amendment to the Road Traffic Act made on March 30, 2021 and in particular its impact on the freedom of pilgrimage. The new legal definitions have created a situation in which some pilgrimages can no longer take place in their original format. This applies in particular to pilgrimages whose participants move by means of “assistive mobility devices” (rollerblades). It is argued that, de lege lata, such pilgrimages cannot take place if their participants move on roadways. The paper also clarifies which authorities are competent to agree on the route and time of a pilgrimage and argues that the regional governor (wojewoda) is not authorized to do so, despite the fact that this practice has been adopted in recent years. Moreover, the paper highlights the need to change the existing regulations so that the organizer can effectively exercise the right to a court in resolving potential disputes with administrative authorities over the organization of the pilgrimage.