Zawartość wapnia, sodu i siarki oraz wydzielonych frakcji manganu i miedzi w wybranych nawozach naturalnych

Ograniczeniem w wykorzystaniu niektórych nawozów naturalnych do celów nawozowych może być zmienność ich składu chemicznego, a tym samym często niezbilansowana zawartość składników pokarmowych dla roślin. Celem przeprowadzonych badań było oznaczenie zawartości wapnia, sodu, siarki, miedzi i manganu ogółem oraz rozmieszczenia miedzi i manganu we frakcjach wydzielonych według procedury BCR w wybranych nawozach naturalnych. Analizowano obornik świński i bydlęcy oraz pomiot od kur niosek i brojlerów z wybranych ferm i gospodarstw indywidualnych powiatów: siedleckiego, łosickiego i sokołowskiego, w województwie mazowieckim. Zawartość wapnia, sodu, siarki, miedzi i manganu ogółem oznaczono metodą atomowej spektrometrii emisyjnej z plazmą indukcyjnie wzbudzoną, po wcześniejszej mineralizacji materiałów „na sucho” w piecu muflowym w temperaturze 450oC i rozpuszczeniu popiołu w 10% roztworze HCl. Frakcjonowania sekwencyjnego miedzi i manganu dokonano metodą BCR. Analizowane nawozy naturalne miały zróżnicowaną ilość badanych makroelementów, jak też miedzi oraz manganu. Największą zawartość wapnia, sodu, siarki i miedzi stwierdzono w pomiocie od brojlerów, a manganu – w oborniku świńskim, natomiast najmniejszą zawartość wszystkich oznaczanych pierwiastków odnotowano w oborniku bydlęcym. We wszystkich nawozach naturalnych najwięcej miedzi oznaczono we frakcji związanej z materią organiczną i siarczkami. W pomiocie od kur niosek i brojlerów oraz w oborniku bydlęcym najwięcej manganu stwierdzono we frakcji wymiennej i łatwo rozpuszczalnej w środowisku kwaśnym, a w oborniku świńskim we frakcji redukowalnej.