Analiza 23. Cyklu aktywności słońca w oparciu o pomiary Be-7 w przyziemnej warstwie powietrza atmosferycznego

Monitoring promieniotwórczości przyziemnej warstwy powietrza w Polsce jest prowadzony przez Centralne Laboratorium Ochrony Radiologicznej, które do tego celu wykorzystuje system sieci wysokoczułych stacji wczesnego ostrzegania ASS-500. Pobór i pomiar aerozoli powietrza wykonywany jest w sposób ciągły w Warszawie od lat siedemdziesiątych, a od 1992 r. w 12 stacjach w całym kraju. Stacje monitorują m.in. stężenie berylu-7 o czasie połowiczego rozpadu 53 dni, który powstaje w wyniku reakcji promieniowania kosmicznego (GCR oraz SEP) z azotem i tlenem w górnych warstwach stratosfery i troposfery. W pracy przedstawiono wyniki pomiarów Be-7 w Warszawie, Katowicach oraz Gdyni w okresie 2002-2004, gdzie największa sezonowa depozycja Be-7 pojawia się cyklicznie w okresie wiosennym, co jest spowodowane m.in procesami mieszania się mas powietrza w troposferze i stratosferze. Przedstawiono również wyniki pomiarów stężenia Be-7 z okresu 2000-2009, w którym została zaobserwowana anomalia aktywności Słońca w postaci wystąpienia tzw. podwójnego maksimum w cyklu 11 -letnim.