Świadczenia pieniężne na rzecz dzieci a podaż pracy kobiet w krajach OECD

Celem artykułu jest zbadanie związku między wielkością świadczeń pieniężnych, realizowanych w ramach polityki rodzinnej, a podażą pracy (aktywnością zawodową) kobiet w państwach OECD. Analiza obejmuje lata 2000–2015 i grupę 30 krajów. Uzyskane za pomocą modeli panelowych wyniki wskazują, że oddziaływanie świadczeń pieniężnych na aktywność zawodową kobiet zależy do wysokości świadczeń i wieku kobiet. Relatywnie wysokie świadczenia (powyżej średniej grupy) ograniczają aktywność zawodową kobiet w wieku 25–34 lata, zaś relatywnie niskie (poniżej średniej grupy) sprzyjają jej. Analiza wskazuje również, że aktywności zawodowej kobiet w tym przedziale wiekowym sprzyjają nakłady na usługi na rzecz rodziny i dzieci oraz płatne urlopy macierzyńskie i wychowawcze.

This paper investigates the impact of child cash benefits on the female labour supply in OECD countries. The analysis covers the 2000–2015 period and 30 countries. Using panel regression analysis, the study found that the effect of child benefits on the labour force participation rate depends on the age of women and the share of benefits in GDP. A relatively high share (above the group average) negatively affected the labour supply of women aged 25–34, while a relatively low share (below the group average) contributed to an increased supply of such labour. The study also found that the length of paid maternity and parental leave available to mothers and public spending on services for families with children had a positive effect on the labour supply of women aged 25–34.