Japan’s Maritime Security for “The Arc of Freedom and Prosperity”

This paper shows Japanese sense on the maritime security of today and tomorrow. It might give an implication not only for Japanese and also the related countries to organize and participate in the international maritime security system and accomplish participants’ roles in order to maintain the stable condition of the Sea Lines of Communication. Additionally, of course, every country should unite this collective coalition security system and each country should pay necessary sacrifi ce for the reciprocity. It also gives brief history of Japanese maritime security tradition from 1853 up to present. The globalization teaches both of the new world order and the new type of threats that means both of the collaboration within the independent nationalism and the diffi culty of the effi cient countermeasures against threats, it should be the pronto project to organize the international maritime security system for “The Arc of Freedom and Prosperity” especially for such maritime countries.Unless Japan can transform her characteristic and attitude soon, it may be possible to become a leading bearer of this valuable idea to realize.

W japońskiej polityce izolacjonizm i ograniczanie kontaktów ze światem zewnętrznym jest tradycyjnym i historycznie uwarunkowanym sposobem zapewnienia bezpieczeństwa państwa. Po II wojnie światowej, wymuszona zarówno powojenną traumą, jak i amerykańskimi działaniami japońska polityka ponownie uznała izolacjonizm za najważniejszy element narodowego systemu bezpieczeństwa. Momentem zwrotnym w sposobie takiego postrzegania swojej roli przez japoński establishment polityczny była pierwsza wojna w Zatoce Perskiej. Japonia nie zaangażowała bezpośrednio swoich wojsk, ale przekazała koalicji kwotę 15 miliardów dolarów na odbudowe Kuwejtu. Niestety nie znalazła się ona na liście państw, którym Kuwejt dziękowała za pomoc. To spowodowało inne podejście do zagadnienia sił zbrojnych w Japonii. Artykuł ten przedstawia krótką historię japońskich wojsk i bezpieczeństwa morskiego od 1853 roku aż po dzień dzisiejszy. Przedstawia on próbę podjęcia przez Japończyków wspólnej odpowiedzialności za bezpieczeństwo morskie współczesnych państw, wymieniając aktualne zagrożenia. Do najważniejszych zalicza: piractwo, terroryzm, przemyt narkotyków i nielegalną imigrację.