Modelki w rozmiarze „zero” vs. modelki XXL – zapowiedź końca kultury slim/fit?

Żyjemy w XXI wieku, w dobie kultu szczupłej, wysportowanej sylwetki. Wysokie wymagania względem spełniania narzuconego wzorca stawiane są szczególnie w stosunku do przedstawicielek świata modelingu, gdzie od lat dominuje wizerunek sylwetki w rozmiarze „zero”. Ostatnio jesteśmy jednak świadkami coraz częstszego promowania tzw. modelek XXL, czyli modelek noszących rozmiary 42 i większe. Jednocześnie można zauważyć, że w zamożnych krajach Zachodu ciągle przybywa osób z nadwagą i otyłością. W tych okolicznościach pojawia się pytanie, jaki jest odbiór społeczny modelek XXL? Poszukując odpowiedzi na to pytanie, autorka porównała blisko 650 opinii Internautów pod trzema artykułami dotyczącymi kampanii firmy bieliźniarskiej Lane Bryant pt. „#I’mNoAngel”, w których modelki XXL zostały bezpośrednio przeciwstawione modelkom o bardzo szczupłej budowie ciała –„Aniołkom” Victoria’s Secret.

In the 21st century, the slim, athletic body has become an object of worship, especially in the modeling business. Fashion models need to meet strict requirements. They are expected to be youthful and thin (not slim) to the max. Recently, however, the popularity of plus-size models has been on the rise. At the same time, the number of people suffering from obesity and overweight has also been increasing. These findings call into question the public perception of plus-size models. Do potential consumers see them as more approachable? Looking for the answer to this question, the author has compared nearly 650 comments on three articles concerning Lane Bryant’s “#I’mNoAngel” advertising campaign, in which plus-size models were presented as an alternative to the size-zero models : Victoria’s Secret Angels.