Tutoring rówieśniczy w edukacji, czyli jak uczniowie uczą się od siebie wzajemnie i co z tego wynika

W niniejszym tekście przedstawiam tutoring rówieśniczy jako jedną z możliwości aktywnego uczenia się dzieci w kontaktach z innymi dziećmi w roli nauczycieli nieprofesjonalnych. Ten rodzaj uczenia się wymaga interakcji między bardziej i mniej kompetentnym partnerem. Ramy teoretyczne dla moich rozważań wytycza konstruktywizm społeczny w ujęciu Wygotskiego. W artykule prezentuję wybrane badania na temat uczenia się dzieci od siebie wzajemnie, eksponując korzyści płynące dla uczestników tutoringu w zakresie rozwoju poznawczego i społeczno-emocjonalnego oraz możliwe przyczyny nieskuteczności tej formy uczenia się dzieci.

The article shows tutoring is one way for children to actively learn through contact with peers by acting as non-professional teachers. This type of learning requires interaction between more competent and less competent partners. Theoretical framework of this consideration is determined by Vygotsky’s social constructivism. This paper presents selected research about children learning from each other, exposing benefits to tutoring program’s participants in the range of cognitive, social and emotional development, as well as possible reasons for ineffectiveness in this form of children's learning.