Społeczny kontekst rozwoju. Użyteczność wybranych koncepcji psychologii rozwojowej dla relacji coachingu i mentoringu

Koncepcje z obszaru psychologii rozwojowej, takie jak strefa najbliższego rozwoju L. S. Wygotskiego czy epizody wspólnego zaangażowania H. R. Schaffera wniosły nową perspektywę do rozumienia procesu nauczania i rozwoju, charakteryzując wnikliwie sytuację nabywania kompetencji w relacji społecznej. Wymienione koncepcje opierają się na wierze w potencjał rozwojowy człowieka, a nauczanie widzą jako zorientowane na przyszłość. Założenia te charakterystyczne są również dla coachingu i mentoringu, będących coraz popularniejszymi formami rozwoju w miejscu pracy. Stąd próba znalezienia analogii. Wykonane porównanie przyczynia się do poszerzenia teoretycznych podstaw „rozwojowych relacji współpracy”, jak określa się wspólnie coaching i mentoring.

Some developmental psychological concepts, such as L. S. Vygotsky’s zone of proximal development or H. R. Schaffer’s joint involvement episodes, gave a new perspective in perceiving the process of teaching and development, by providing very detailed characteristics of the situation of acquiring competence in social relations. The mentioned concepts are based on a belief in the developmental potential of humans, and they perceive teaching as future-oriented. These assumptions are also characteristic for coaching and mentoring which are nowadays becoming more and more popular forms of development in work places; hence an attempt to find some analogy between them. The prepared comparison contributes to extending the theoretical bases of “development cooperation relations,” as coaching and mentoring are jointly referred to.