Śląski „Ruch” – ponowoczesne meandry regionalnej tożsamości (na przykładzie klubu piłkarskiego i jego społecznego otoczenia)

The social background of 'Ruch' Chorzów sports club with its concentric semi-institutional structure (from ultras via supporters to sympathizers) manifests symbols/signs understood in a very specific way. They emphasize Silesian separateness referring in different ways to the redefined identity of the Silesian club. It happens so in the situation when social and cultural indexes of this identity are gradually disappearing - fewer and fewer players in the team are Silesian homegrown of 'Ruch' Chorzów, the football squad being based to a growing extent on 'newcomers'. The process of disappearance of Silesian identity indexes - such as place of birth (of players and their parents) or ability to communicate in Silesian dialect - both among the players and the supporters is accompanied by redefinition and instrumentalization of the Silesian identity also as an element of space division/closure in Silesian cities. 'Ruch' offers then, in many cases, flexible, symbolic dimension which can be redefined and modified so freely, that it can take the forms distinctly contradictory to tradition. It doesn't mean that the manifestations of the Silesian identity shown in the article are suspended in the social vacuum. However, using quasi-traditional forms they describe and express new, postmodern reality, stressing particularly (and aggressively) the element of diversity.

Społeczne otoczenie klubu sportowego „Ruch” Chorzów, o koncentrycznej strukturze para instytucjonalnej manifestuje szczególnie rozumiane symbole/znaki podkreślające śląską odrębność, odwołując się do zredefiniowanej tożsamości śląskiego klubu. Jednocześnie społeczno-kulturowe wyznaczniki owej tożsamości stopniowo zanikają – drużyna „Ruchu” w coraz mniejszym stopniu oparta jest na autochtonicznych wychowankach. Zanikaniu wyznaczników śląskiej tożsamości – miejsce urodzenia swoje i rodziców, umiejętność komunikowania w gwarze śląskiej – zarówno wśród piłkarzy, jak i kibiców, towarzyszy redefinicja i instrumentalizacja śląskiej tożsamości, tak że w funkcji elementu podziału/zamykania przestrzeni w śląskich miastach. „Ruch” oferuje zatem, w wielu przypadkach niezwykle plastyczną, domenę symboliczną, którą można modyfikować tak swobodnie, że przyjąć może ona postaci jawnie sprzeczne z tradycją. Nie oznacza to, że wskazane w artykule manifestacje śląskiej tożsamości są zawieszone w społecznej próżni. Tyle że posługując się quasi-tradycyjnymi formami opisują i wyrażają one nową, ponowoczesną rzeczywistość, eksponując zwłaszcza (agresywnie) element zróżnicowania.