Kapitał kulturowy a identyfikacje narodowo-etniczne młodych Ślązaków

This article presents the diagnosis of the national-ethnic identitiy features among the students of secondary schools in Silesian province. It compares the significance of two sets of social features (status and interactivity) based on the data from latest survey (3986 pupils questionnaired) for the differentiation of the Silesian-Polish and Silesian identity on background of the Poles' self-identification. The purpose of this paper is to estimate the meaning of the cultural capital components for defining separate Silesian identity. The question emerges about the interactive (J. Mucha, P. Starosta), social networks (W. Lukowski) or costume (A. A. Zieba) character of such ethnic identifications. Referring to the theory of cultural capital ( P. Bourdieu) and the concept of regional identity (M. S. Szczepanski), the main thesis about attenuation, but not decline, of the social status factors' significance for the national-ethnic Silesian self-identification is substantiated. Apparently, the distinguishing of the Silesian-Polish and Silesian identity is reasonable. The young school generation takes after the status identity partially from their parents and grandparents but modifies it in interactive peer relations. Therefore, we need a new theoretical outlook on the dynamics of the primary etnic habitus formation.

Artykuł prezentuje diagnozę cech tożsamości narodowo-etnicznej, na przykładzie młodzieży szkół ponad podstawowych z województwa śląskiego. Analizując dane z sondażu (3986 ankietowanych uczniów) porównano wagi ze stawów cech statusowych i interakcyjnych w różnicowaniu się autoidentyfikacji Ślązaków-Polaków i Ślązaków na tle Polaków. Celem opracowania jest rozważenie znaczenia składników kapitału kulturowego dla definiowania odrębnej śląskiej tożsamości. Powstaje pytanie o interakcyjny (J. Mucha, P. Starosta) i sieciowy (W. Lukowski) oraz kostiumowy (A. A. Zięba) charakter takich identyfikacji etnicznych. Odwołując się do teorii kapitału kulturowego (P. Bourdieu) i koncepcji tożsamości regionalnej (M. S. Szczepański) uzasadnia się tezę o osłabieniu, ale nie o zaniku znaczenia zmiennych statusowych dla autoidentyfikacji narodowo-etnicznych na Górnym Śląsku. Uzasadnione okazuje się rozróżnianie tożsamości Ślązaków-Polaków od Ślązaków. Pokolenie młodzieży szkolnej przejmuje statusową tożsamość od swoich rodziców oraz dziadków i modyfikuje ją w interakcyjnych sieciach rówieśniczych. Potrzebne jest więc nowe teoretyczne spojrzenie na dynamikę tworzenia się pierwotnego habitusu etnicznego.