O wypalonych i wypalających się w nietradycyjnych formułach świadczenia pracy

Problem niepodejmowania analiz i badań nad zmienną wypalenia zawodowego wśród osób zatrudnionych w ramach elastycznych form zatrudnienia, wydaje się wynikać z pewnej zawodnej strony postrzegania elastyczności zatrudnienia, jako sprzyjających sytuacji dla niepowstania opisywanego w tym artykule zjawiska. Natomiast specyfika prac elastycznych – częsta zmiana otoczenia, organizacji, klientów, zakresów wykonywanych zadań, co w równym stopniu, jak i inne czynniki typowe dla prac w systemach tradycyjnych, mogą wpływać na rozwój wypalenia zawodowego. Nie bez znaczenia pozostaje rola czynników środowiska, takich jak niejasne kryteria lub ich brak przy ocenie rezultatów pracy, przeciążenie obowiązkami zawodowymi, brak możliwości rozwoju zawodowego, niski status, prestiż społeczny zawodu, niskie zarobki i brak zainteresowania ze strony organizacji. Wymienione powyżej czynniki występować mogą w każdej formie zatrudnienia. Artykuł prezentuje część wyników badań prowadzonych na próbie 1014 pracowników elastycznych (pracowników tymczasowych zatrudnianych przez agencje, pracowników przyjmowanych na zastępstwo, osób zatrudnionych na umowy cywilno-prawne, pracowników pracujących w ekonomii społecznej, pracujących na umowę na czas określony, na część etatu, w ramach telepracy, prac sezonowych i przedsiębiorców samozatrudnionych lub prowadzących działalność gospodarczą) z wykorzystaniem Kwestionariusza MBI – Maslach Burnout Inventory – General Survey.