Nawrócenie jako źródło poznania. René Girard i jego teoria mimetyczna

Radykalizm myśli Rene Girarda prowokuje. Jedną z przyczyn trudności epistemologicznych dotyczących recepcji jego teorii jest fakt, że już jego antropologia wymaga ustosunkowania się do problemu nawrócenia. Sam autor doświadczył w swoim życiu podwójnej konwersji. Podczas pracy nad swym pierwszym głównym dziełem odkrył u siebie te same przemiany w kontekście samopoznania i prawdy, jakie opisywali u ich bohaterów autorzy powieści, które on analizował. Kilka lat później doświadczenie egzystencjalnego kryzysu związanego z możliwą chorobą nowotworową prowadzi do nawrócenia religijnego i powrotu do wspólnoty kościelnej. Artykuł rekonstruuje teorię mimetyczną jako owoc doświadczeń konwersji, porównując Girarda do św. Augustyna.

René Girard’s radicalism is provocative. One of the reasons for the epistemological difficulties with the reception of his theory lies in the fact that his anthropology requires a positive attitude towards the problem of conversion. The author himself experienced a double conversion in his life. While working on his first major work, he discovered in himself the same changes in the context of self-knowledge and truth that the authors of the novels he analyzed described in their heroes. A few years later, the experience of an existential crisis – a possible cancer diagnosis – led to religious conversion and a return to the church community. The article reconstructs the mimetic theory as a fruit of conversion experiences, comparing Girard to St Augustine.