„Puszcza jodłowa” Stefana Żeromskiego w świetle tradycji przyrodopisarskiej

Artykuł jest poświęcony analizie Puszczy jodłowej Stefana Żeromskiego w świetle tradycji przyrodopisarstwa. Natura miała ogromny wpływ na życie i twórczość Żeromskiego. Puszcza jodłowa to utwór, w którym pisarz odwołuje się do miejsc z młodości (zwłaszcza Gór Świętokrzyskich). Żeromski jest świadomy skomplikowanego systemu powiązań między światem biologicznym, mineralnym oraz ludzkim. Co warto podkreślić, w Puszczy jodłowej świat natury i ludzi splata się z historią. Mimo obecnego w niej antropocentryzmu wrażliwość ekologiczna pisarza ujawnia się w postulacie ochrony puszczy oraz w jego bliskiej relacji z naturą.

The article is devoted to the analysis of Puszcza jodłowa (“Fir Forest”) by Stefan Żeromski in the light of nature writing. Nature had a huge impact on Żeromski’s life and work. Puszcza jodłowa is the work in which the writer refers to places of his youth (especially the Świętokrzyskie Mountains). Żeromski is aware of the complex system of connections between the biological, mineral and human world. It is worth emphasizing that in Puszcza jodłowa the world of nature and people intertwine with history. Despite the current anthropocentrism, the writer’s ecological sensitivity is revealed in the postulate to protect the forest and in his close relationship with nature.