Zgodność między płcią psychologiczną partnerów, partnera idealnego i rzeczywistego a satysfakcja ze związku

Celem badania było sprawdzenie, czy i w jakim stopniu zgodność pomiędzy psychiczną kobiecością i męskością partnerów oraz partnera idealnego i realnego wiąże się z satysfakcją ze związku. Dodatkowo weryfikowano, jaki typ płci psychologicznej partnera i partnerki w związku wskazywany jest jako idealny. W badaniu udział wzięło 60 par heteroseksualnych. Do pomiaru płci psychologicznej realnej i idealnej użyto Skali Męskości i Kobiecości (Lipińska-Grobelny, Gorczycka, 2011), a do oceny satysfakcji ze związku użyto Kwestionariusza Jakości Związku (Acker, Davis, 1992). Analizy wykazały, że satysfakcja ze związku była większa, jeśli istniała zgodność między płcią psychologiczną partnerów w związku oraz partnera realnego i idealnego. Niemniej najsilniejszym, ujemnym predyktorem satysfakcji u kobiet okazał się czas trwania związku, podczas gdy u mężczyzn – predyktorem dodatnim – natężenie ich psychologicznej męskości. Jako partnerzy idealni najczęściej wskazywane były osoby o tożsamości androgynicznej, a najmniej preferowanym typem płci psychologicznej u partnera idealnego była płeć nieokreślona i krzyżowo określona.