Transdiagnostyczne modele zaburzeń odżywiania i metody terapii na przykładzie poznawczo-behawioralnego modelu Fairburna oraz terapii akceptacji i zaangażowania

Celem artykułu jest przedstawienie propozycji transdiagnostycznego podejścia do zaburzeń odżywiania (anoreksji psychicznej, bulimii psychicznej oraz zaburzeń odżywiania nie określonych inaczej) na przykładzie dwóch względnie nowych rodzajów terapii: poznawczo-behawioralnej, prowadzonej w oparciu o model Fairburna, oraz terapii akceptacji i zaangażowania (Acceptance and Commitment Therapy, ACT). W odniesieniu do obu terapii przedstawiono ich podstawy teoretyczne, przyjmowane modele psychopatologii, proponowane mechanizmy zmiany, a także cele i wybrane techniki pracy terapeutycznej. Zasugerowano kierunki rozwoju dalszych badań porównujących skuteczność obydwu podejść, czynniki moderujące ich efektywność oraz możliwości integracji obu modeli.