Panteistyczna koncepcja Boga na przykładzie nauczania InstytutuStudiów i Badań Kabały Bnei Baruch

W artykule opisuję stanowisko ontologiczne istniejącej współcześnie organizacji kabalistycznej pod nazwą Instytut Studiów i Badań Kabały Bnei Baruch („Synowie Barucha”). Uznaję, że można je zaklasyfikować jako panteizm. Mimo że Instytut Bnei Baruch nawiązuje do tradycyjnej kabały (a więc nurtu mistycznej myśli judaizmu), różni się od niej właśnie zbyt wyraźnym panteizmem. Tradycyjny Bóg-Stwórca został w systemie Bnei Baruch znaturalizowany, tzn. jest traktowany jako równoznaczny z przyrodą, m.in. na mocy ekwiwalencji gematrycznej (Bóg, Elohim, i przyroda, ha-tewa, mają tę samą wartość liczbową). Jednocześnie zaś kładzie się nacisk na zasadę „nie ma nikogo poza Nim” (ein od milvado). W rezultacie sugeruje to, że Bóg jest przyrodą i nie istnieje nic innego poza przyrodą, a taka jest właśnie teza panteizmu. Ponieważ jednak przyroda jest u „Synów Barucha” bytem prymarnie duchowym, przeto panteizm ten trzeba uznać za spirytualny.