Projektowanie wnętrz po pandemii Covid-19: od przygnębienia spowodowanego odosobnieniem do innowacyjnego podejścia do projektowania przestrzeni domowej

Jak długo będzie trwała pandemia COVID-19? Jest to pytanie zasadnicze, gdy nowe warianty wirusa uznane przez WHO za „niepokojące” pokazują, że stan zagrożenia jeszcze się nie skończył. Nie ma dowodów na to, że pandemia COVID-19 zostanie wkrótce wyeliminowana: jedynym sposobem na poradzenie sobie z nią jest zaufanie badaniom naukowym i przeciwdziałanie zakażeniom. Architektura jest istotnym elementem tego przeciwdziałania. Środowisko zbudowane, w tym mieszkaniowe stanowi dominującą przestrzeń życia człowieka. Dom jest podstawowym schronieniem, jest twierdzą, która może stanąć w obliczu zagrożenia ze strony świata zewnętrznego, w tym pandemii. Ale odporność (lub w zaktualizowanych terminach, „resilience”) dotyczy związku między fizycznym kształtem domu, jakością przestrzeni i emocjonalną kondycją ludzi. Formalna struktura domu nabiera znaczenia reprezentacyjnego, ponieważ jest ściśle związana z pewnymi archetypicznymi figurami architektonicznymi, takimi jak obudowa, która z kolei przywołuje obrazy takie jak schron lub więzienie. Obrazy te w czasie zamknięcia mogą łączyć się z lękiem przed pandemią pogłębiającą cierpienie. Zgodnie z metodą projektowania architektonicznego opartą na badaniach historycznych, artykuł stwierdza, że wiedza o przeszłości, tj. o tym, jak architektura radziła sobie z wielkimi pandemiami, takimi jak Dżuma, oraz o ewolucji przestrzeni domowej powinna zostać połączona z innowacyjnymi projektami, które dostosowują fizyczne aspekty architektury do sfery emocjonalnej.

How long will the COVID-19 pandemic last? This is a core question as the new variants considered “of concern” by WHO show that the emergency is not over yet. There is no evidence that the COVID-19 will be eradicated for goods shortly: the only way to cope with it is to trust in scientific research and resist. Architecture and housing design is a structural sector of this resistance as it is a great part of the human environment. As well the house is the primary shelter where we place our domestic universe, it is the fortress that can stand at threatens of the outside world, including pandemics. But the resistance (or in updated terms, “resilience”) concerns the connection between the house’s physical shape, the quality of the space, and people’s emotional response. The formal structure of the house gets a representational meaning since it is strictly bound to some archetypical architectural figures like the enclosure which, in turn, evokes images like the shelter or the prison. Those images during lockdown time can link themselves with the fear of the pandemic worsening the distress. According to the architectural design method grounded on historical research the article states that the knowledge of the past, i.e. the way architecture coped with the great pandemics as the Black Plague, and the evolution of domestic space should be merged with innovative design that adapt the physical aspects of architecture to the emotional realm.