Hippotherapy as a way of improving motor performance in juveniles with infantile cerebral palsy

Animals have accompanied man for thousands of years and their role in human life has seriously evolved. Man had power over domesticated animals and decided about their fate, they were used as a means of transport and helped humans with the farming. There is a group of animals, known as companion animals, which are ranked high in human life. Nowadays, animals are more frequently utilized in different animal-assisted therapies. Hippotherapy as a therapeutic intervention exerts serious influence on those participating in its sessions, and it affects all interpenetrating spheres of human life. Therapeutic effects of horse-riding were already known in 400 B.C. Hippocrates claimed that horse-riding exerted positive effect on treating certain health conditions. Equine therapists, over the years, have noticed significant benefits to their clients resulting not only from the nature of a horse but also from its unique ambulation. One can say that a horse during a therapeutic session becomes a precise stimulator of movement. Thanks to a similar way of ambulation in man and in a horse, during a horse riding session the rider’s pelvis, trunk and the shoulder girdle are made to move according to the physiological pattern of human ambulation, so a person with motor disorders has a chance to learn proper human gait pattern without walking.

Zwierzęta towarzyszą nieprzerwanie ludziom od tysięcy lat. Rola zwierząt w życiu człowieka na przestrzeni czasu uległa zasadniczej zmianie. Człowiek posiadał władzę nad udomowionym zwierzęciem oraz decydował o ich losie. Zwierzęta zostały także wykorzystywane jako środek transportu oraz jako pomoc przy uprawie roli. Istnieje grupa zwierząt, którą określa się mianem zwierząt „towarzyszących”. Grupa ta zajmuje w życiu człowieka uprzywilejowane miejsce. Obecnie coraz prężniej rozwija się dziedzina, w której zwierzęta wykorzystywane są podczas terapii człowieka. Hipoterapia jako postępowanie terapeutyczne charakteryzuje się oddziaływaniem wszechstronnym na pacjenta. Posiada zdolność wywierania wpływu na wszystkie wzajemnie przenikające się sfery życia człowieka. Lecznicze oddziaływania jazdy konnej poznano już w IV wieku p.n.e. Hipokrates pisał o tym, że jazda konna ma pozytywny wpływ na leczenie wybranych schorzeń. Na przestrzeni lat terapeuci dostrzegli ogromne walory wynikające nie tylko z natury konia, ale i specyfiki jego ruchu. Śmiało można powiedzieć, że koń w trakcie trwania terapii staje się precyzyjnym stymulatorem ruchu. Dzięki zbliżonemu sposobowi poruszania się człowieka i konia, w trakcie trwania jazdy zarówno miednica, tułów i obręcz barkowa jeżdżącego wprawiane są w ruch zgodnie do fizjologicznego wzorca chodu ludzkiego. Tak więc osoba z dysfunkcją ruchową ma możliwość nauki prawidłowego wzorca chodu bez chodzenia.