The New Humanities: In Search of Boundaries

This article attempts to discuss the philosophical contexts and meaning of the new humanities in the context of the philosophy of subjectivity. At the foundation of the new humanities, as it is argued, is not enlightenment, but Heidegger’s thought, with his excoriating critique of modern subjectivity and its Machenschaft. The article points to the foundational hubris that the new humanities oppose, and to the attempt to reinstall the subject within fixed boundaries. The new humanities, and posthumanism in particular, might backlash with violence against civilisation, comparable to that they endeavour to renounce. In order to manoeuvre through these convoluted figures of subjectivity, the article supports its theses with insightful readings of Hölderlin and Adorno.

Niniejszy artykuł podejmuje się próby przemyślenia kształtu oraz roli nowej humanistyki w kontekście filozofii podmiotowości. Zdaniem autorki, u podstawy nowej humanistyki nie stoi projekt oświeceniowy, lecz wpływ filozofii Martina Heideggera i jej krytyki nowoczesnej podmiotowości wraz z jej Machenschaft. Autorka wskazuje na fundamentalną pychę, której przeciwstawić stara się nowa humanistyka, starając się na nowo umieścić podmiot wewnątrz sztywnych granic. Myślenie nowohumanistycznie, a szczególnie posthumanistyczne, może jednak doprowadzić do powrotu przemocy przeciwko cywylizacji, której sama staje się krytyką. Kluczem do takiego odczytania, stają się dla autorki wnikliwe lektury Hölderlina oraz Adorna.