TATUAŻE W POLICJI NA PRZYKŁADZIE REGULACJI WYBRANYCH PAŃSTW EUROPEJSKICH

W XXI w. możemy zaobserwować przeobrażenia wynikające z niezwykłej jak dotychczas w historii ludzkości skali postępu cywilizacyjnego. Także w świadomości społecznej zachodzą gruntowne przemiany dotyczące wielu obszarów życia społecznego, zwłaszcza tych, gdzie dotychczas dominowały stereotypowe, konserwatywne poglądy. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu wytatuowaną osobę utożsamiano z kryminalistą, w najlepszym zaś razie z określoną subkulturą. Obecnie, w związku z różnymi trendami w modzie, także w dziedzinie tatuażu, osoby z „rysunkami na ciele” nie budzą już tyle negatywnych emocji. Zagadnienie posiadania tatuaży przez policjantów dotychczas nie było przedmiotem zainteresowania naukowego. W niniejszym opracowaniu przedstawiono fenomen zjawiska na przykładzie prawodawstwa wybranych państw europejskich w aspekcie policyjnej pragmatyki służbowej.

In the 21st century we are observing transformations due to an unprecedented scale of progress in civilisation. Profound changes are taking place in many areas of social and public life, especially those hitherto under the predominant influence of stereotypical, conservative views. Only a few decades ago, a person covered with tattoos was thought to be a criminal, or at best a member of a specific subculture. Nowadays, thanks to a wide variety of fashion trends including tattoos, eyebrows are no longer being raised at the sight of “body art people.” Up to now tattooed policemen have not been a subject of scientific interest. This article presents the phenomenon by looking at the legislation of selected European countries from the pragmatic aspect of service in the police force.