Prawnokarna ocena dawstwa zarodka ludzkiego w ramach macierzyństwa zastępczego

Artykuł odnosi się do kwestii odpowiedzialności karnej za zachowania związane z dawstwem zarodka, które mogą mieć miejsce w ramach realizacji umów o macierzyństwo zastępcze. W tym celu przeanalizowano przede wszystkim znamiona czynów zabronionych stypizowanych w przepisach ustawy z 25 czerwca 2015 r. o leczeniu niepłodności (tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r., poz. 865) – to jest: zbywania lub nabywania zarodka w celu uzyskania korzyści majątkowej lub osobistej, rozpowszechniania ogłoszeń o odpłatnym zbyciu lub nabyciu zarodka oraz postępowania z zarodkami w sposób niezgodny z przepisami powyżej ustawy. Tekst zawiera ponadto odniesienia do wyjaśnienia zjawiska macierzyństwa zastępczego oraz jego statusu w prawie polskim.

This article is on criminal liability under Polish law for behaviour related to the donation of embryos that may take place as part of surrogate arrangements. I analyse the features of prohibited acts specified in the provisions of Ustawa z 25 czerwca 2015 r. o leczeniu niepłodności (the Treatment of Infertility Act of 25th June 2015, Dziennik Ustaw 2017, Item 865, uniform text) i.e. embryo disposal or acquisition to derive material or personal benefit, dissemination of advertisements for embryo provision or receipt in return for payment, and embryo handling in breach of the legal provisions. I also refer to descriptions of surrogate maternity and its status in Polish law.