Drapieżne konferencje: nieetyczne praktyki konferencyjne zagrażające nauce

Esej opisuje zjawisko „drapieżnych konferencji”, przedstawia ich charakterystyczne cechy oraz opisuje spowodowane tym problemy, przynoszące szkodę nauce.  Drapieżne konferencje nie prowadzą rzetelnego procesu recenzyjnego, często mają fikcyjny komitet organizacyjny, nie są przejrzyste w kwestiach finansowych oraz siedziby, i publikują niemalże wszystko w publikacjach pokonferencyjnych. W zakończeniu artykułu wskazane jest, jak można walczyć z „drapieżnymi konferencjami”.

This paper describes the phenomenon of ‘predatory conferences’, with the focus on the problems they cause for science. Predatory conferences fail to properly manage peer review, frequently have fictitious organizing committee, do not operate on any quality control, are unclear about their finances and about conference organizer or location. They are not selective in terms of post-conference volume contributions. Towards the end of the paper it is discussed what can and should be done to eliminate or reduce the effects of predatory conferences.