Ocena użyteczności metody jakościowej szacowania popytu na przewozy ładunków żeglugą śródlądową na zapleczu portów morskich

Znane metody prognozowania zapotrzebowania na transport towarów oparte są na danych szeregów czasowych, które nie zawsze są dostępne. Celem artykułu jest ocena użyteczności metody jakościowej szacowania popytu na przewozy ładunków żeglugą śródlądową na zapleczu portów morskich w przypadku niedostępności danych historycznych. Oceniana metoda obejmuje pięć etapów i opiera się na badaniu popytu, które przeprowadzono wśród gestorów ładunków. Weryfikację przeprowadzono na przykładzie Odrzańskiej Drogi Wodnej, analizując potencjalne operacje wykonywane w ramach żeglugi śródlądowej do/z portów morskich w Szczecinie i Świnoujściu, przy założeniu, że droga wodna została zmodernizowana do klasy żeglowności III. Uzyskane wyniki badań pozwoliły określić zalety i wady prognozowania opartego na badanej metodzie jakościowej, wskazując na jej użyteczność, i mogą być przydatne dla zarządów portów morskich, spedytorów, firm transportowych i instytucji rządowych podejmujących decyzje w zakresie rozwoju infrastruktury śródlądowych dróg wodnych.

Known methods of forecasting the demand for goods transport are based on given time series, which are not always available. The article aims to assess the usefulness of the qualitative method of estimating the demand for cargo transport by inland waterways in seaports hinterland when historical data are unavailable. The assessed method consists of five stages and is based on a demand survey, which was carried out among cargo senders. The verification performed on the Oder Waterway example, analysing potential operations performed in inland shipping to/from seaports in Szczecin and Świnoujście, on the assumption that the Waterway has been modernized to navigability class III. Obtained research results allowed to determine the strengths and weaknesses of predicting using analysed qualitative method pointing to its usability and can be useful for seaports authorities, forwarders, transport companies and government institutions making decisions regarding the development of inland waterway infrastructure.