Drogi w ogrodach końca XVIII wieku - ówczesna teoria i współczesna praktyka na przykładzie Łazienek Królewskich w Warszawie

Celem badań jest ustalenie cech charakterystycznych układów drogowych, typowych dla parków końca XVIII wieku oraz określenie ich stanu zachowania. Problematyka ta została zaprezentowana na przykładzie Łazienek Królewskich w Warszawie uznawanych za obiekt wzorcowy. W ramach przeprowadzonych badań rozpoznano, na podstawie materiałów archiwalnych, teoretyczne podstawy kształtowania układu drogowego Łazienek Królewskich w XVIII wieku oraz formę, jaką uzyskał on w wyniku ówczesnych prac realizacyjnych. Oceniając stopień jego zachowania, porównano stan historyczny ze stanem współczesnym rozpoznanym w ramach badań terenowych. Badania zakończono wnioskami dotyczącymi form typowych dla układów drogowych w parkach końca XVIII wieku oraz ich trwałości w czasie.