Wojna czy rywalizacja? Techniki wzajemnej dyskredytacji mediów

Celem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o przyczyny i asumpty „wojny mediów” oraz prezentacja o charakterze sygnalizacyjnym metod i technik stosowanych w medialnej rywalizacji. Metafora wojny została użyta w celu ukazania ostrej rywalizacji wykraczającej poza rynkowe i komercyjne kryteria, stającej się nieuczciwą konkurencją zorientowaną na wzajemną dyskredytację. Podjęte analizy zmierzają w kierunku ustalenia przyczyn tej „wojny” oraz jej technik i strategii wykorzystywanych przez medialne marki. Koncepcja i metody badań: w realizacji celów badawczych posłużono się krytyczną analizą komunikatów medialnych: artykułów, felietonów, tweetów. Treści te przeanalizowano pod kątem motywu przeciwnika. W celu ograniczenia rozległego obszaru analitycznego i podkreślenia medialnej rywalizacji w artykule skoncentrowano się na wariantach publicystyczno-komentatorskich. Wyniki i wnioski: rozwój mediów widoczny jest nie tylko w innowacjach technologicznych, ale także w postępującej aneksji przestrzeni życiowej ich odbiorców. Analiza technik wzajemnej dyskredytacji mediów pokazuje, że najbardziej bezkompromisowa walka toczy się na płaszczyźnie kulturowej. Stawką tego konfliktu, oprócz miejsca na rynku, wpływów i pozyskiwania interesariuszy, jest decydowanie o kształcie rzeczywistości, wspieranie wybranej opcji politycznej, kulturowej bądź ideologicznej. Współczesne media coraz rzadziej rywalizują ze sobą na opcje programowe, coraz częściej zaś pretendują do bycia trwałym recenzentem rzeczywistości i jej kreatorem. Oryginalność i wartość poznawcza: medialne komunikaty poddane krytycznej analizie dyskursu ukazują przekrój najbardziej zaostrzonych figur i technik dyskredytacyjnych medialnej konkurencji. W artykule podjęto także próbę wskazania kolejnych aspektów i stadiów medialnego konfliktu, przedstawiono także prognozę rozwoju medialnej rywalizacji i wzajemnej dyskredytacji.

The aim of this article is to answer the question about the causes and consequences of the “media war” and to present the signaling methods and techniques used in media competition. The metaphor of war was used to show fierce rivalry going beyond market and commercial criteria, becoming unfair competition oriented at mutual discreditation. The analyses undertaken are aimed at determining the causes of this “war” and its techniques and strategies used by media brands. Concept and research methods: in order to achieve the research goals, a critical analysis of media messages was used: articles, columns, and tweets. This content was analyzed in terms of the opponent’s theme. In order to limit the extensive analytical area and emphasize the media rivalry, the article focuses on journalistic and commentary variants. Results and conclusions: the development of the media is visible not only in technological innovations, but also in the progressive annexation of the living space of their recipients. The analysis of the techniques of mutual discreditation of the media shows that the most uncompromising fight takes place at the cultural level. The stake of this conflict, apart from the position on the market, influence and gaining stakeholders, is deciding on the shape of reality, supporting a selected political, cultural, or ideological option. Contemporary media less and less compete on programming options, and more and more often pretend to be a permanent reviewer of reality and its creator. Cognitive value: media messages subjected to a critical discourse analysis show a cross-section of the most acute figures and techniques of discrediting media competition. The article also attempts to indicate further aspects and stages of the media conflict and presents a forecast of the development of media rivalry and mutual discreditation.