Effectiveness of Administrative and Legal Instruments for Animal Protection Used by Social Organizations

The article is devoted to the issue of the effectiveness of administrative and legal instruments of animal protection granted to social organizations under the Animal Protection Act. The research purpose of the paper is to analyze the administrative and legal conditions of the interaction of social organizations with public administration and other entities in the field of animal protection and animal care, and as a result to verify the thesis that the activity of organizations has little influence on the effectiveness of the animal protection system. In order to achieve this goal, three research theses were formulated: 1) there are no rational grounds for depriving social organizations of the competence to temporarily remove an animal, which is the most effective means of protecting mistreated animals; 2) public administration bodies and their subordinate services should make wider use of the potential of social organizations in the sphere of consultative and educational activities; 3) the effectiveness of the activities of social organizations in the sphere of animal protection is adversely affected by superficial regulations concerning the cooperation of organizations with administrative bodies and public services. The article is a research paper of a national range of research. The author’s intention is to contribute to a broader discussion on the directions of socialization of the animal protection system.

Artykuł jest poświęcony zagadnieniu efektywności administracyjnoprawnych instrumentów ochrony zwierząt przyznanych organizacjom społecznym na mocy ustawy o ochronie zwierząt. Celem badawczym opracowania jest analiza administracyjnoprawnych uwarunkowań współdziałania organizacji społecznych z organami administracji publicznej i innymi podmiotami w zakresie ochrony zwierząt i opieki nad zwierzętami, a w rezultacie weryfikacja tezy o niewielkim wpływie działalności organizacji na skuteczność systemu ochrony zwierząt. W ramach realizacji tego celu sformułowano trzy tezy badawcze: 1) brak jest racjonalnych podstaw do odebrania organizacjom społecznym kompetencji do czasowego odbioru zwierzęcia, będącej najskuteczniejszym środkiem ochrony maltretowanych zwierząt; 2) organy administracji publicznej i podległe im służby powinny w szerszym zakresie wykorzystywać potencjał organizacji społecznych w sferze działań konsultacyjno-edukacyjnych; 3) niekorzystny wpływ na skuteczność działań organizacji społecznych w sferze ochrony zwierząt mają fasadowe regulacje dotyczące współdziałania organizacji z organami administracji oraz służbami publicznymi. Artykuł jest opracowaniem o charakterze naukowo-badawczym o krajowym zasięgu badań. W zamiarze autorki stanowi przyczynek do szerszej dyskusji na temat kierunków uspołeczniania sytemu ochrony zwierząt.