Kształtowanie placów miejskich na przykładzie miast województwa lubelskiego

Celem artykułu jest porównanie działań podjętych w ramach kształtowania kluczowych przestrzeni publicznych miast województwa lubelskiego oraz weryfikacja założenia o powszechnej unifikacji ich fizjonomii. Dodatkowo autorzy starają się określić inne trendy w formowaniu tych miejskich przestrzeni publicznych, zwracając szczególną uwagę na zmiany, jakich dokonano w zagospodarowaniu placów. Analiza obejmuje 48 projektów zakładających zmianę zagospodarowania lub utworzenie placów miejskich w 39 miastach województwa lubelskiego w latach 2000–2020 (łącznie 40 placów). Wyniki wskazują, że działania rewitalizacyjne podjęte w ramach aranżacji tych miejsc są typowe dla tego rodzaju inwestycji. Są to najczęściej: wyposażenie w elementy małej architektury, budowa lub modernizacja fontanny, modernizacja nawierzchni placu, porządkowanie zieleni oraz lokowanie miejsc postojowych. Za negatywne tendencje można uznać unifikację fizjonomii placów miejskich, ich „betonozę” oraz odchodzenie od kultury, tradycji i historii regionu.

The aim of the study is to compare activities undertaken within the framework of shaping the main public spaces of the towns of Lubelskie Voivodeship and to verify the hypothesis of unification of the physiognomy of public town squares. In addition, the authors try to define other trends in the formation of urban public spaces, paying particular attention to the changes that have been made in the development of town squares. The study includes 48 projects assuming a change of spatial development or the creation of town squares in 39 towns of the Lubelskie Voivodeship in the years 2000–2020 (total of 40 town squares). Revitalization activities undertaken as part of the arrangement of town squares are typical for this kind of investments. They include equipping with elements of small architecture, building or modernizing a fountain, modernizing the square’s surface, organizing greenery and locating car parks. For the negative tendencies can be considered the physiognomy unification of town squares, excessive curing of the surface and the departure from the region’s culture, tradition and history.