Dwa pojęcia Obcego w myśli socjologicznej

Esej stanowi historyczną analizę kategorii Obcego. Autor wyszczególnia dwa jej rozumienia, które pojawiły się w dwudziestowiecznej myśli społecznej. Pierwsze traktuje obcość jako własność odnoszącą się do zewnętrznych relacji grupy, drugie zaś jako charakterystykę relacji grupy względem funkcjonujących w jej obrębie mniejszości. Na bazie tego rozróżnienia autor proponuje dwa modele Obcego: oparty na kategorii członkostwa oraz oparty na kategorii uznania. Omawia je bazując na tekstach takich klasyków jak Simmel i Schütz, oraz autorów współczesnych, jak Taylor i Bauman. W trakcie prowadzonych analiz historycznych wskazane zostaje bliskie pokrewieństwo obu tych modeli. Współczesny model uznania implikuje mianowicie traktowanie przedstawicieli różnorodnych tradycji kulturowych jako członków tej samej wspólnoty moralnej. Autor zwraca również uwagę na podobną zależność w przypadku zjawiska radykalnego Obcego, gdzie brak uznania łączy się ściśle z aktem wykluczenia moralnego. Przedstawione analizy mają na celu identyfikację głównych nurtów interpretacyjnych kategorii Obcego oraz wskazanie tendencji, jakim rozumienie tej kategorii współcześnie podlega.