Zastosowanie metody elektrokalorymetrycznej do wyznaczania ciepła właściwego wodnych roztworów soli sodowej karboksymetylocelulozy

Praca przedstawia wyniki badań doświadczalnych wyznaczania ciepła właściwego cieczy newtonowskich: wody, gliceryny, oleju rzepakowego oraz wodnych roztworów soli sodowej karboksymetylocelulozy Podczas pomiarów wykorzystano metodę elektrokalorymetryczną. Obliczone wartości ciepła właściwego dla cieczy wzorcowych były w zakresie 1660÷ 4234 [J/(kg K)] i nie różniły się od danych literaturowych więcej niż o 1,1%. W przypadku roztworu polimeru ciepło właściwe wzrasta wraz z jego stężeniem. Istotny wpływ na otrzymane wyniki ma również masa molowa. Najwyższe wartości ciepła właściwego uzyskano dla Na-CMC o masie molowej 7-105 kg/kmol i stężeniu 0,005 kg polim./kg. Otrzymany wynik był o ponad 15% wyższy od ciepła właściwego wody.

Results of the specific heat determination of three Newtonian liquids and six carboxymethylcellulose sodium salt aqueous solutions are presented and discussed in the paper. The electrocalorimetric method was used during measurements. The calculated values of specific heat coefficients were in a range of 1660÷ 4234 [J/(kg.K)] for standard liquids and did not deviate from the literature values more than 1.1 %. The highest values were obtained for Na-CMC with a molar mass of 7-105 [kg/kmol] and concentration of 0.005 [kg p/kg]. This result was more than 15% higher compared to water. Keywords: specific heat, Na-CMC aqueous solutions, calorimetric method