An investigation into structural strengths of laterized concrete

This paper presents the results of an investigation into the characteristics of concrete containing laterite as a full or partial replacement of sand. Sand in a concrete mix proportion of 1:2:4:0.6 and 1:2:2:0.6 (cement: sand: coarse aggregate: water-cement ratio) was replaced with 0, 20, 40, 60, 80, and 100% laterite. The concrete strength was confined to characteristic concrete strength grade of 20 and 25 N/mm². Experimental results based on qualitative and quantitative data shows that, concrete produced at 28-day hydration period with up to 40%> replacement level of sand by laterite attained the designed concrete compressive strength of 20.48 N/mm² for concrete strength grade of 20 N/mm² but fell slightly below 25 N/mm² for concrete strength of grade 25 N/mm². This indicates the possibility of using laterite as a partial replacement for sand up to 40%>. It was also observed from the results obtained that the workability - of laterite concrete increased with increase in the replacement level of sand by laterite, while the cube compressive strength, split cylinder tensile strengths and the percentage water absorption of the concrete decreased with increase in the replacement level of sand. Regression models relating the split cylinder tensile strength and cube compressive strength of concrete strength grade of 20 and 25 N/mm² of partial sand replacement with laterite in the various percentage, yielded predictive models ƒt(C20) = 0.2093 (ƒcu)0.5259 and ƒt(C25) = 0.4961 (ƒcu)0.2945 with correlation coefficients R² = 0.8946 and R² = 0.947 respectively.

W artykule przedstawiono wyniki badań w zakresie właściwości betonu zawierającego lateryt jako całkowity lub częściowy substytut piasku. Piasek z mieszanki betonowej o proporcji 1:2:4:0.6 i 1:2:2:0.6 (cement : piasek : kruszywo grube : stosunek cementowo-wodny) zastąpiono układem 0, 20, 40, 60, 80 i 100% laterytu. Wytrzymałość betonu została ograniczona do charakterystycznej wytrzymałości betonu - 20 i 25 N/mm². Eksperymentalne wyniki oparte na danych ilościowych i jakościowych pokazują, że beton po 28-dniowym okresie dojrzewania, w którym na poziomie do 40% zastąpiono piasek laterytem, osiągnął wytrzymałość na ściskanie 20,48 N/mm² dla zaprojektowanej klasy 20 N/mm², ale wartość wytrzymałości na ściskanie dla zaprojektowanej klasy 25 N/mm² spadła poniżej 25 N/mm². Wskazuje to na możliwość wykorzystania laterytu do częściowego zastąpienia piasku do 40%. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono również, że urabialność betonu z wykorzystaniem laterytu wzrosła wraz ze wzrostem poziomu zastąpienia piasku przez lateryt, zaś wytrzymałość na ściskanie, wytrzymałość na rozciąganie i procent zużycia wody w betonie zmniejszyły się wraz ze wzrostem poziomu zastąpienia piasku. Modele regresji odnoszące się do wytrzymałości na rozciąganie i wytrzymałości na ściskanie betonu klasy 20 N/mm² i 25 N/mm², w którym piasek w różnych procentach częściowo zastąpiono laterytem, pozwoliły przyjąć modele analityczne: ƒt(C20) = 0.2093 (ƒcu)0.5259 oraz ƒt(C25) = 0.4961 (ƒcu)0.2945 ze współczynnikami R² = 0.8946 i R² = 0.947.