Remont wiatraka w Lesznie jako przykład interdyscyplinarnego podejścia do restauracji zabytków techniki i architektury

Zabytkowe młyny wietrzne są zabytkami zarówno architektury, jak i techniki. Pełnią funkcję „znaków” w krajobrazie, ich konstrukcja stanowi świadectwo kunsztu rodzimej ciesiołki, a w swoim wnętrzu kryją skomplikowane wyposażenie techniczne będące świadectwem inwencji dawnych młynarzy. Ochrona konserwatorska zabytkowych wiatraków powinna zatem obejmować wszystkie wymienione aspekty. Artykuł w syntetyczny sposób przedstawia przykład translokacji oraz remontu młyna wietrznego z ul. Strumykowej w Lesznie, który w 2018 r. został przeniesiony na teren gospodarstwa pomocniczego Zespołu Szkół Rolniczo-Budowlanych w Lesznie. Obiekt jest interesującym przykładem transformacji wiatraka na młyn elektryczny, ale z poszanowaniem i zachowaniem wszystkich atrybutów charakterystycznych dla młyna wietrznego. Artykuł wskazuje, że pełna restauracja oraz przywrócenie sprawności technicznej zabytku były możliwe dzięki współpracy architekta wykonującego dokumentację, wykonawcy prac budowlanych, w tym ciesielskich, i technologa specjalizującego się w młynarstwie tradycyjnym.

The historic windmills are monuments of both architecture and technology. They play the role of „signs” in the landscape, their construction is a heritage of native carpentry, and inside they hide complicated technical equipment that is a testimony to the inventiveness of old millers. Protection of historic windmills should therefore cover all of the above aspects. The article presents in a synthetic way an example of translocation and renovation of the windmill previously located on Strumykowa street in Leszno, in 2018 moved to the farm of the Agricultural and Construction School Complex in Leszno. The mill is an interesting example of transforming a windmill into an electric mill, but respecting and maintaining all the attributes that are characteristic for windmills. The article indicates that full restoration and restoration of technical efficiency were possible thanks to the cooperation of the architect who prepared the documentation, the contractor of construction works, including carpentry, and a technologist specializing in traditional milling.