Eemskie gytie i kreda jeziorna z Warszawy jako przykład „mocnych” gruntów organicznych

Grunty organiczne, a w tym gytie i kreda jeziorna, są powszechnie uważane za słabonośne podłoże obiektów budowlanych. Taka hipoteza dotyczy głównie młodych osadów holoceńskich, które charakteryzują się małymi wartościami parametrów wytrzymałościowych i dużą odkształcalnością w wyniku przykładanych obciążeń. Sedymentacja w interglacjale eemskim oraz historia geologiczna obciążeń warszawskich gytii i kredy jeziornej sprawiły, że grunty te zachowują się podobnie jak spoiste grunty mineralne. Na podstawie analizy kilkudziesięciu pomiarów z opracowań archiwalnych oraz własnych badań polowych i laboratoryjnych, przedstawiono analizę wybranych parametrów geotechnicznych. Zebrane dotychczas wyniki klasyfikują badane grunty z dala od typowych „słabych gruntów organicznych” i pozwalają wnioskować, że jako podłoże budowlane nie powinny być za takie uważane.

Gyttja and lacustrine chalk are commonly considered as soft soils, inappropriate as a subsoil of buildings. This opinion concerns „young" Holocene sediments characterized by low values of strength parameters and large compressibility. The Eemian age and preconsolidation processes of Warsaw gyttja and lacustrine chalk caused that tested soils behave like mineral sediments. The analysis of selected geotechnical parameters presented in the paper is based on author's field investigations and laboratory tests supported by archival data from documentary works. The collected results locate calcareous sediments from "Żoliborz glacial tunnel valley" away from "soft" organic sediments and allow to treat them like "harder" subsoil for engineering constructions.