Struktury mityczne w narracjach podróżnych Piotra Wajla

Artykuł omawia problematykę wykorzystania struktur mitycznych w esejachpodróżniczych Piotra Wajla (1949–2009). Tezą artykułu jest stwierdzenie, że Wajl używatych struktur świadomie. Opowieść mityczna stanowi w jego pisarstwie podróżniczymformę konceptu eseistycznego, za pomocą którego autor próbuje objaśnić różnorodnezjawiska kulturowe. Struktury mityczne w narracji Wajla analizowane są na przykładzieczterech cech opowieści mitycznej: związku narracji z rytuałem, kreacji czasu w esejachna podobieństwo czasu mitycznego, wykorzystania przez autora w opisach figury modeluoraz wyposażenia bohaterów bądź miejsc w określony atrybut. Materiał badawczy stano-wią utwory Gienij miesta [Гений места] (1999) oraz Słowo w puti [Слово в пути] (2010).