Rodzinne zasoby w praktyce psychopedagogicznej

W artykule autorka przedstawiła teoretyczne rodowody pojęcia „rodzinne zasoby”. Zasoby rodzinne w praktyce psychopedagogicznej należy traktować jako zmianę perspektywy postrzegania z perspektywy patogenetycznej skoncentrowanej wokół czynników stresogennych na perspektywę zmiany, sprawczości – całościowość postrzegania. Przyjęcie pojęcia „zasoby rodzinne” powoduje, że w centrum relacji specjalista – rodzina ważne jest uchwycenie niepowtarzalności, subiektywności, funkcjonalności danego systemu rodzinnego, czyli dogłębne jego poznanie. Termin „rodzinne zasoby” jest pojęciem wielopłaszczyznowym i dynamicznym. „Zasoby rodzinne” postrzegane są z perspektywy jednostki, perspektywy systemu, perspektywy sytuacyjnej, perspektywy czasowej oraz perspektywy przestrzenno-ekologicznej. W pracy specjalisty chodzi zatem o bezwzględne uwzględnienie niepowtarzalnej sytuacji danego systemu rodzinnego, określonej płaszczyzny sytuacyjnej i czasowej. Jest to ujęcie bliskie pedagogice społecznej.

In this paper the auther ponders on the theoretical provenience of the term family resources. Within the practice of psychopedagogy we have to treat family resources as a change of perspective from the pathogenetic focusing on stressfactors to a viewpoint that encompasses the acknowledgement of changes, take into account cause and effect and assume a holistic approach. Adapting the term family resources we assume, that a central point within the relation practitioner-family is the identification of the uniqueness, the subjectivity, the distinctive traits and functioning of a respective family system and with it the recognition and genuine understanding of its essentiality. The term family resources is complex, multilayered and of dynamic nature. Family resources are determined by individual, system-immanent, situational, temporal and socio-economic factors. The practiconer’s task therefore consists in the grasping and consideration of unique, unrepeatable situations within the family system, determined by space-time factors. This is an approach similar to that of social pedagogy.