W poszukiwaniu modelu zabezpieczenia finansowego na wypadek starości

Dyskusje odnoszące się do braków systemu emerytalnego i jego kształtu prowokują do postawienia pytania o to, w jaki sposób można zapewnić godne życie po zakończeniu aktywności zawodowej. Według aktualnie przyjętego modelu zabezpieczenia starości zasadniczo odpowiedzialnością obciąża się państwo i jego struktury. Pojawia się w tym kontekście wiele pytań, a w szczególności: czy jest to podejście racjonalne z punktu widzenia jego optymalności, albo też czy odpowiedzialności tej nie należałoby rozdzielić pomiędzy różne podmioty: władze publiczne, pracodawców, pracowników lub kogoś jeszcze.

Discussions about the shortcomings of the pension system and its design raise the question of how to ensure a dignified life after working life. According to the currently adopted model of old age security, the responsibility is generally placed on the state and its structures. A number of questions arise in this context, in particular whether this is a rational approach from the point of view of its optimality, or whether the responsibility should not be distributed among various actors: public authorities, employers, employees or someone else.