Atmosfera architektury w humanizacji teorii i metod projektowych

W artykule omówiono badania nad atmosferą architektury, stawiające w centrum ludzki odbiór przestrzeni, a przez to poszerzające humanistyczny aspekt teorii i projektowania architektonicznego oraz urbanistycznego. Odnosząc badania własne do aktualnej wiedzy autorka przedstawia różne definicje atmosfery i metodologie jej opisu, które coraz mocniej wchodzą w obszar neurofizjologii i psychologii, ale też w nowym świetle wartościują kontemplację, opisy literackie, zdjęcia, scenografię.

This paper discusses the study of the atmosphere of architecture, which places human perception of space at the centre, and thus expands the humanist aspect of architectural and urban theory and design. Referring her own research to the current state of the art, the author presents various definitions of atmosphere and methodologies of its description, which considerably encroach into the field of neurophysiology and psychology, but also value contemplation, literary descriptions, photographs and stage design in a new light.