Równy dostęp osób z niepełnosprawnościami do zatrudnienia w administracji publicznej – realna możliwość czy fikcja?

Celem artykułu jest próba oceny działań podejmowanych przez państwo w kierunku zmiany wizerunku administracji publicznej postrzeganej jako pracodawca, który w praktyce nie chce zatrudniać osoby z niepełnosprawnościami, a kiedy już to robi, to wyłączną motywację stanowi uniknięcie obciążania składką na PFRON. Ocena ta zostanie dokonana po udzieleniu odpowiedzi na kilka zasadniczych pytań. W pierwszej kolejności autor podejmie próbę ustalenia, czy działania państwa zmierzające do likwidacji barier w zatrudnianiu osób z niepełnosprawnościami były skuteczne także w przypadku organów będących jego emanacją. Będzie to wymagało odniesienia się do szeregu regulacji normatywnych obowiązujących w RP, zarówno wynikających z działań ustawodawcy krajowego, jak i będących efektem zaciągniętych przez Polskę na arenie międzynarodowej zobowiązań. W dalszej kolejności należy zastanowić się, czy działania konkretnych organów administracji publicznej podejmowane na rzecz zatrudniania osób z niepełnosprawnościami można uznać za skuteczne i czy prawa zatrudnionych w nich osób z niepełnosprawnościami były przestrzegane. Refleksja ta będzie z kolei wymagała odniesienia się do praktyki działania instytucji odpowiedzialnych za zwiększenie zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami w administracji publicznej.

The aim of the article is to try to evaluate actions taken by the country, which are supposed to change the image of public administration perceived as an employer, who refuses to employ people with disabilities or whose only motivation is to avoid being charged with contribution to PERON. An evaluation will be based on further answers to some essential questions. In the first place, the author will try to establish whether the actions taken by the country in order to remove barriers to employing people with disabilities were also effective with organs, which are its emancipation. It will require referring to many normative regulations in force in RP; both these which are the results of actions of national legislator and those, which result from Poland making commitments in the international arena. Subsequently one must be considered if actions of specific public administration body are taken for the employment of people with disabilities, may be considered as effective and whether the rights of people with disabilities were there respected. This thought in turn will require referring to how institutions responsible for increasing the employment of people with disabilities in public administration work in practice.