Dowód z zeznań świadka naocznego a efekt dezinformacji w polskiej procedurze karnej. Perspektywa prawno‒psychologiczna

Artykuł ma na celu przeanalizowanie regulacji dotyczących dowodu z przesłuchiwania świadków w polskim prawie postępowania karnego z perspektywy wiedzy psychologicznej z zakresu psychologii zeznań świadków. Autorka skupiła się głównie na zjawisku efektu dezinformacji, który podczas procedury przesłuchiwania świadków ma niezwykle wysokie prawdopodobieństwo wystąpienia i przynoszą negatywne skutki dla efektywności wymiaru sprawiedliwości. Opracowanie ma charakter interdyscyplinarny z pogranicza prawa i psychologii. Jego celem jest holistyczne przedstawienie zagadnienia i wykorzystania psychologii jako nauki pomocniczej prawu.

The purpose of the article is to analyse the regulations concerning evidence retrieved from interrogating witnesses in Polish penal procedure from the perspective of psychological knowledge in the field of psychology of witness testimony. The author focused mainly on the misinformation effect, which, during the examination of witnesses, has an extremely high probability of occurrence as well as negative effects regarding the judiciary’s effectiveness. It is an interdisciplinary article on the border of law and psychology, which aims to holistically present the issue and use psychology as an auxiliary science to law.