The effectiveness of corporate bankruptcy models

Subject and purpose of work: Research targeted at verification of effectiveness of the selected Polish models of forecasting bankruptcy of an enterprise has been presented within the article. Materials and methods: Within the research financial data from the years 2009-2012 have been used, obtained from 110 companies out of which 55 are companies which underwent bankruptcy and 55 which did not. Discriminant analysis as well as logit models and method of aggregated assessment have been applied. Results: Due to the frequent low quality of classification obtained via single models a method which may be called as aggregated method was suggested, which is based on the assessment of situation of a single unit on indications of the majority of models. This method allowed to increase the correctness of identification up to 87,3%. The share of incorrect identifications is rather high and amounts to 12,7%. Conclusions: The author is of the opinion that the assessment of situation of an entity may not be based solely on the indications of models of bankruptcy prognosis. This assessment may be treated solely indicatively, especially when consequences of a decision made on this basis (i.e. decision on granting a loan) may significantly impact further position of such entity and its surroundings.

Streszczenie Przedmiot i cel pracy: W artykule przedstawiono badania mające na celu weryfikację skuteczności wybranych polskich modeli prognozowania upadłości przedsiębiorstw. Materiały i metody: W badaniach wykorzystano dane finansowe z lat 2009-2012 pochodzące z 110 firm, z czego 55 to firmy, które zbankrutowały i 55, które nie zbankrutowały. Wykorzystano analizę dyskryminacyjną, modele logitowe oraz metodę oceny zagregowanej. Wyniki: Z uwagi na często niską jakość klasyfikacji uzyskaną pojedynczymi modelami zaproponowano metodę, którą nazwać można zagregowaną, opierającą ocenę sytuacji jednostki na wskazaniach większości modeli. Metoda ta pozwoliła podnieść poprawność identyfikacji do 87,3%. Nadal jednak udział błędnych rozpoznań jest dość wysoki i wynosi 12,7%. Wnioski: Autorka uważa, że ocena sytuacji jednostki nie może bazować jedynie na wskazaniach modeli prognozowania upadłości. Ocenę tą można traktować jedynie orientacyjnie zwłaszcza, gdy konsekwencje podjętej na jej podstawie decyzji (np. decyzja o udzieleniu kredytu lub nie) mogą w istotnym stopniu wpływać na dalszą pozycję jednostki lub jej otoczenia.