Projekcja miękkiej siły Estonii jako konsekwencja udanej transformacji

Po odzyskaniu niepodległości w 1991 r. Estonia rozpoczęła odbudowę kraju po dziesięcioleciach panowania imperium radzieckiego. Założenia transformacji ustrojowej okazały się kluczowe dla przyszłości odradzającego się państwa. Oprócz fundamentalnych zmian politycznych, ekonomicznych czy społecznych, jakie przeprowadzono, umożliwiły one przede wszystkich geopolityczną rekonfigurację miejsca i znaczenia republiki we współczesnych stosunkach międzynarodowych. Decyzje  przyjęte w latach 90. doprowadziły do całkowitej modernizacji zarządzania państwem. Władze, świadome własnych możliwości,  poszukując optymalnych sposobów stworzenia efektywnego aparatu administracyjnego oraz doprowadzenia do szybkiego wzrostu gospodarczego państwa, wdrażały cyfrowe rozwiązania. Wobec braku możliwości oparcia swojej „siły” na tradycyjnych  wskaźnikach hard power: potencjale wojskowym, ekonomicznym czy geostrategicznym, zdecydowano o wykorzystaniu miękkich źródeł oddziaływania politycznego, a konieczność stworzenia nowego systemu administracyjnego przyczyniła się do jego rozwoju. Współczesna Estonia – posiadająca wyjątkowe zasoby soft power jest dziś nowoczesnym państwem cyfrowym. Podyktowana ograniczonymi zasobami ludzkimi i finansowymi przyjęła cyfryzację jako optymalną możliwość rozwoju, a jej sukces w budowie zaawansowanego społeczeństwa cyfrowego sprawił, że projekcja soft power nie tylko wzmocniła wiarygodność republiki, ale również wpłynęła na preferencje krajów (rządów lokalnych, regionalnych, państwowych), posiadających ambicje cyfrowe i chcących korzystać z doświadczeń estońskiej e-administracji.

After regaining independence in 1991, Estonia began rebuilding the country after decades of the control of the Soviet empire. The assumptions of the systemic transformation were crucial for the reborn state. In addition to the fundamental political, economic and social changes that have been carried out, they allowed, above all, a geopolitical reconfiguration of the place and importance of the republic in contemporary international relations. Decisions adopted in the 1990s by Estonian governments led to a complete modernization of state management. The Estonian authorities, aware of their own abilities, were looking for optimal ways to create an effective administrative apparatus and lead to rapid economic growth of the state, and implemented digital solutions. As it was not possible to base one's "strength" on traditional hard power indicators: military, economic or geostrategic potential, it was decided to use soft sources of political influence. Moreover, the necessity to create a new administrative system contributed to the digital development of the state. Contemporary Estonia - with unique soft power resources, is today a modern digital state. Dictated by limited human and financial resources, Estonia adopted digitization as the optimal development opportunity, and its success in building an advanced digital society meant that the soft power projection not only strengthened its credibility, but also influenced the preferences of countries (local, regional, state governments) with digital ambitions and those who want to benefit from the experience of Estonian e-government.