This essay investigates the notion of humour as a tool used to highlight the acts of self-censorship in theatre and performing arts and its subversive potential. By referring to the examples from the process of working on the Imaginary Europe performance directed by Oliver Frljić, the essay problematizes the acts of self-prevention committed by artists who decide to withdraw a certain figure of speech in order not to cause harm towards minorities or underprivileged groups. I revisit theories that tackle humour and reveal its complexity (Billig, McGowan and Zupančič), and I refer to the work of artists who combine humour with self-reflection in the process of undermining and questioning theatrical hierarchies and mechanisms of power.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00