The aim of this study was to determine the effect of carfentrazone-ethyl (CE) doses of 0.265, 5.280, 10.560, 21.180, 42.240 μg kg-1 soil DM on fungi, Acnomycetes, organotrophic bacteria, total oligotrophic bacteria and spore-forming oligotrophic bacteria, and on the activity of dehydrogenases, catalase, urease, alkaline phosphatase, acid phosphatase, arylsulfatase and β-glucosidase. Carfentrazone-ethyl had a stimulating effect on total oligotrophic bacteria and organotrophic bacteria, but it inhibited the growth of Azotobacter, fungi, spore-forming oligotrophic bacteria and Actinomycetes. The analyzed substance modified the structure of soil microbial communities, and it induced the most profound changes in fungi. The highest values of the colony development (CD) index and the eco-physiological (EP) index were observed in organotrophic bacteria. The optimal dose of carfentrazone-ethyl stimulated the activity of dehydrogenases, catalase, urease, alkaline phosphatase, acid phosphatase and β-glucosidase, but it had no effect on arylsulfatase. The highest doses of the analyzed substance inhibited the activity of dehydrogenases (reduction from 11.835 to 11.381 μmol TPF), urease (reduction from 0.545 to 0.500 mmol N-NH4) and arylosulfatase (reduction from 0.210 to 0.168 mmol PNP). Dehydrogenases were most resistant to CE, whereas acid phosphatase and arylsulfatase were least resistant to the analyzed compound.
W pracy określono wpływ karfentrazonu etylu zaaplikowanego w dawkach 0,265, 5,280, 10,560, 21,180, 42,2 40 μg kg-1s.m. gleby na grzyby, promieniowce, bakterie organotroficzne, oligotroficzne ogółem i oligotroficzne przetrwalnikujące oraz aktywność dehydrogenaz, katalazy, ureazy, fosfatazy alkalicznej, fosfatazy kwaśnej, arylosulfatazy i β-glukozydazy. W wyniku badań stwierdzono stymulujące działanie karfentrazonu etylu na bakterie oligotroficzne ogółem i bakterie organotrofi czne, natomiast inhibicyjne na Azotobacter, grzyby, bakterie oligotroficzne przetrwalnikujące oraz promieniowce. Preparat ten zmieniał strukturę zespołu drobnoustrojów. Największe zmiany wywoływał u grzybów. Najwyższe wartości wskaźników rozwoju kolonii (CD) i ekofi zjologicznej różnorodności (EP) odnotowano u bakterii organotroficznych. Karfentrazon etylu w dawce optymalnej zwiększał aktywność dehydrogenaz katalazy, ureazy, fosfatazy alkalicznej, fosfatazy kwaśnej i β-glukozydazy, a nie oddziaływał na arylosulfatazę, natomiast najwyższe dawki zmniejszały aktywność dehydrogenaz (obniżenie z 11,835 do 11,381 μmol TPF), ureazy (obniżenie z 0,545 do 0,500 mmol N-NH4) i arylosulfatazy (obniżenie z 0,210 do 0,168 mmol PNP). Najbardziej opornymi enzymami na działanie KE okazały się dehydrogenazy, a najmniej fosfataza kwaśna i arylosulfataza.