The Issues of Democratization in Relations between Turkey and the USA in the Post-War Period

At the end of the 20th century and in the first decade of the 21st century, the relations between Turkey and the United States of America attracted the attention of the international community. Since the end of the Cold War, the relationship between the Republic of Turkey and the United States has been mainly focused on security. The foreign policy of the two countries, from time to time, was conducted at counterpurposes. Parallel to this, the periods of ups and downs in political relations had an impact on economic relations as well. It was the matter of security that determined the acceptance of mutual cooperation between the two countries. On the one side stood the USA – one of the leaders of the Western bloc in the Cold War, and on the other Turkey – a state very important in its region, but the most dependent on the US. Despite being in the NATO bloc together with the USA, Turkey has never felt secure itself. Assessing Ankara’s domestic and foreign policy, it is necessary to take into account the relationship with the United States, as it had the biggest impact on the overall shape of Turkey’s policy. Although the real and potential power of these two countries was not equal, during the Cold War Turkey became a stronghold of NATO and the Western bloc against the Soviet Union. Turkey was one of the countries that appeared on the border between the eastern and western hemispheres. Perhaps due to the peculiarities of its geographical location, Turkey became a country with equally special role in the world politics. The relations with the United States evolved precisely in this direction.

Pod koniec XX i w pierwszej dekadzie XXI wieku relacje między Turcją a Stanami Zjednoczonymi Ameryki zwróciły uwagę społeczności międzynarodowej. Od zakończenia zimnej wojny stosunki między Republiką Turcji a Stanami Zjednoczonymi koncentrowały się głównie na kwestiach bezpieczeństwa. Polityka zagraniczna obu krajów w niektórych okresach prowadzona była w zupełnie innych kierunkach. Momenty wzlotów i upadków w stosunkach politycznych wpływały również na stosunki gospodarcze. Zasadniczo kwestia bezpieczeństwa determinowała gotowość obu krajów do wzajemnej współpracy. Z jednej strony stały Stany Zjednoczone – jeden z liderów zachodniego bloku w okresie zimnej wojny, z drugiej Turcja – kraj bardzo ważny w swoim regionie, ale też najbardziej zależny od USA. Pomimo przynależności do bloku NATO razem z USA Turcja nigdy nie czuła się bezpieczna. Oceniając politykę wewnętrzną i zagraniczną Ankary, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę jej stosunki ze Stanami Zjednoczonymi, które miały największy wpływ na całość polityki Turcji. Chociaż rzeczywista i potencjalna siła tych dwóch krajów nie była równa, w czasie zimnej wojny Turcja stała się bastionem NATO i bloku zachodniego przeciwko Związkowi Radzieckiemu. Turcja była jednym z krajów na pograniczu półkul wschodniej i zachodniej. Być może ze względu na specyfikę położenia geograficznego Turcja stała się krajem o szczególnej roli w polityce światowej. Właśnie w tym kierunku ewoluowały jej stosunki ze Stanami Zjednoczonymi.