Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Horrible Imaginings: Jan Kott, the Grotesque, and “Macbeth, Macbeth”

Tytuł:
Horrible Imaginings: Jan Kott, the Grotesque, and “Macbeth, Macbeth”
Autorzy:
Tink, James
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048126.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Jan Kott
grotesque
absurd
Macbeth
adaptation and appropriation
Macbeth, Macbeth
Ewan Fernie
the posthuman
Źródło:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2021, 24, 39; 71-85
2083-8530
2300-7605
Język:
angielski
Prawa:
CC BY-NC-ND: Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Throughout Jan Kott’s Shakespeare Our Contemporary, a keyword for the combination of philosophical, aesthetic and modern qualities in Shakespearean drama is “grotesque.” This term is also relevant to other influential studies of early-modern drama, notably Mikhail Bakhtin’s idea of the carnivalesque, as well as Wolfgang Kayser’s psychoanalytic criticism. Yet if this tradition of the Shakespearean grotesque has problematized an idea of the human and of humanist values in literature, can this also be understood in posthuman terms? This paper proposes a reading of Kott’s criticism of the grotesque to suggest where it indicates a potential interrogation of the human and posthuman in Shakespeare, especially at points where the ideas of the grotesque or absurdity indicate other ideas of causation, agency or affect, such as the “grand mechanism” It will then argue for the continuing relevance of Kott’s work by examining a recent work of Shakespearean adaptation as appropriation, the 2016 novel Macbeth, Macbeth by Ewan Fernie and Simon Palfrey which attempts a provocative and transgressive retelling of Macbeth that imagines a ‘sequel’ to the play that emphasises ideas of violence and ethics. The paper argues that this creative intervention should be best understood as a continuation of Kott’s idea of the grotesque in Shakespeare, but from the vantage point of the twenty-first century in which the grotesque can be understood as the modification or even disappearance of the human. Overall, it is intended to show how the reconsideration of the grotesque may elaborate questions of being and subjectivity in our contemporary moment just as Kott’s study reflected his position in the Cold War.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies