Znaczenie dobrostanu nauczyciela w procesie kształtowania wartości poznawczych i społecznych

Artykuł ma na celu przedstawienie koncepcji dobrostanu subiektywnego (szczęścia) jako propozycji dla przyszłych nauczycieli przedszkolnych i wczesnoszkolnych do stosowania w procesie wychowania do wartości. Autorka stawia tezę, że konieczne jest zdefiniowanie i zrozumienie przez studentów dobrostanu subiektywnego oraz osiągnięcie świadomości, że nauczyciel w polskiej placówce oświatowej jest zdany na samodzielną profilaktykę w tym zakresie w celu kreowania pozytywnego wzorca osobowego. W artykule zwrócono uwagę na konieczność codziennej, systematycznej oraz długoterminowej troski o dobrostan subiektywny w celu zakorzenienia się nawyku samokontroli. Efektywność działań podejmowanych z uczniami jest powiązana z subiektywnym dobrostanem nauczyciela, który nie przekazuje wyłącznie informacji, ale jest wzorem do naśladowania w zakresie nauki wartości społecznych i poznawczych.

The article aims to present the concept of subjective well-being as a proposal for future preschool and early schoolteachers to be used in the process of educating to values. The author puts forward the thesis that it is necessary for students to define and understand subjective well-being and to become aware that a teacher in a Polish educational institution must rely on their own prophylaxis in this regard in order to create a positive personal model. The article highlights the need for daily, systematic and long-term care for subjective well-being in order to cultivate self-control. Teaching efficiency is closely correlated with the teacher’s personal well-being as the teacher not only provides knowledge but also supplies an example which is worth following when learning social and cognitive values.