Jedwabnictwo jako sposób na zwiększenie atrakcyjności oferty gospodarstw agroturystycznych

W Polsce wzrasta liczba gospodarstw agroturystycznych. Zainteresowanie agroturystyką wzrosło w trakcie pandemii COVID-19 ze względu na możliwość podróżowania z równoczesnym zachowaniem dystansu społecznego, minimalizując tym samym ryzyko zakażenia. Gospodarstwa agroturystyczne poszerzają swoją ofertę, aby zapewnić turystom nie tylko bazę noclegową i wyżywienie, ale także oferując różnorodne aktywności spędzania wolnego czasu. Jednym z takich działań jest chów zwierząt oraz tworzenie zagród edukacyjnych. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie możliwości chowu jedwabników i uprawy morwy w gospodarstwie agroturystycznym jako narzędzi wpływających na podniesienie atrakcyjności oferty gospodarstwa. W tym celu dokonano przeglądu literatury z zakresu zarówno działalności gospodarstw agroturystycznych, jak i jedwabnictwa oraz przeprowadzono analizę SWOT, która pozwoliła uzyskać informacje o szansach i zagrożeniach na powodzenie przedsięwzięcia związanego z jedwabnictwem. Z przeprowadzonych badań wynika, że jedwabnictwo może być szansą na zwiększenie atrakcyjności gospodarstwa agroturystycznego z uwagi na niszowy charakter tej działalności oraz wielokierunkowe możliwości zagospodarowania surowców jedwabniczych. Ponadto, poszerzenie oferty gospodarstwa agroturystycznego o jedwabnictwo, stanowi szansę na interesującą i unikatową ofertę edukacyjną adresowaną do grup zorganizowanych. Największą trudnością jest współcześnie brak nasadzeń morwy białej na potrzeby prowadzenia chowu jedwabników oraz kilkuletni okres oczekiwania na możliwość użytkowania morwy od momentu nasadzenia.

In Poland, the number of agritourism farms is increasing. The interest in agritourism has increased during the COVID-19 pandemic due to the possibility of traveling while maintaining social distance, thus minimizing the risk of infection. Agritourism farms expand their offer to provide tourists not only with accommodation and food, but also by offering various leisure activities. One of such activities is animal husbandry and the creation of educational farms. The aim of this study is to present the possibility of rearing silkworms and cultivating mulberries on an agritourism farm as tools that increase the attractiveness of the farm's offer. A literature review was carried out in the field of both agritourism farms and sericulture, and a SWOT analysis was carried out, which allowed for obtaining information about the opportunities and threats for the success of the silk-related undertaking. The conducted research shows that sericulture may be an opportunity to increase the attractiveness of an agritourism farm due to the niche nature of this activity and the multidirectional possibilities of managing silk raw materials. Moreover, extending the offer of an agritourism farm with silk production is an opportunity for an interesting and unique educational offer addressed to organized groups. The greatest difficulty today is the lack of white mulberry plantings for silkworm rearing and the waiting period for several years for the possibility of using mulberry from the moment of planting.