„Poprosiłam psa, żeby obwąchał wszystkie moje znamiona”. Dziecko z darów Justyny Bargielskiej

Artykuł zawiera rozpoznania poświęcone poezji Justyny Bargielskiej, a w szczególności zbiorowi wierszy wydanemu w roku 2019, zatytułowanemu Dziecko z darów. Ważnym kontekstem prowadzonych rozważań pozostaje posthumanizm, pojmowany jako otwarty zbiór rozmaitych projektów badawczych połączonych nieantropocentryczną perspektywą oglądu zjawisk. W poezji Bargielskiej nowym sposobom pokazywania zwierząt oraz ich relacji z ludźmi towarzyszą wizje nadchodzącej globalnej katastrofy i końca ludzkości.  

The article contains critical considerations devoted to the poetry written by Justyna Bargielska, especially to her lyric volume Dziecko z darów (The child from donations) published in 2019. The important context of those resolving remains the posthumanism, conceived as an open set of different ideas connected by non-anthropocentric perspective of inquiries. In Bargielska’s poetry, the new way of portraying animals and their relations to the people is associated with visions of an approaching global catastrophe and the end of mankind.