Ludwik Niemiec a Obodryci i Duńczycy od traktatu w Verdun w 843 r.

Obodryci od VIII w. uwikłani w walki z Wieletami oraz zagrożeni ekspansją ze strony państwa duńskiego postanowili zawrzeć sojusz z Karolem Wielkim i jego następcą Ludwikiem Pobożnym. Do traktatu zawartego w Verdun w 843 r. doszło również zawieranie sojuszy przez władców obodrzyckich z Duńczykami, co ze strony frankijskiej spotykało się z nieprzychylnym odzewem. Dla Ludwika Niemca, walczącego między innymi z Gostomysłem i Dobomysłem, stosunki z Obodrytami stanowiły jeden z istotnych problemów nie do końca przez tego władcę rozwiązany, mimo tego, że jego przeciwnicy nie mogli liczyć na ewentualne wsparcie ze strony władców duńskich w osobach Horika I, Horika II Młodszego i Zygfryda, usiłującymi raczej utrzymywać poprawne stosunki z władcą wschodniofrankijskim, mimo ataków na jego ziemie, zwłaszcza w 845 r., kiedy zdobyli i zniszczyli Hamburg. Zasadniczym celem niniejszego artykułu jest zatem przebadanie na podstawie źródłowej, głównie rocznikarskiej, walk toczących się między Ludwikiem Niemieckim a Duńczykami i Obodrytami oraz znalezienie odpowiedzi na pytanie, czy jego przeciwnicy działali w swych atakach na państwo wschodniofrankijskie w sojuszu, czy też czynili to samodzielnie. Artykuł został podzielony na dwie części celem uzyskania większej przejrzystości zasygnalizowanych problemów badawczych – w pierwszej poruszono stosunki frankijsko-duńsko-obodrzyckie do traktatu w Verdun w 843 r., a więc w okresie przed faktycznym rozpadem państwa Karola Wielkiego i jego następcy na trzy samodzielne organizmy polityczne, natomiast w drugiej przedstawiono zmagania Ludwika Niemca z Duńczykami i Obodrytami, kiedy to w przypadku zwalczania zagrożenia duńskiego (Lotar II) tylko sporadycznie dochodziło do jego współpracy z innymi przedstawicielami monarchii karolińskiej.

Having been entangled in wars with the Veleti since the eight century and under a threat of expansion from the state of Denmark, the Obodrites decided to enter into an alliance with Charlemagne and with his successor Louis the Pious. The Treaty of Verdun of 843 was followed by other alliances with the Danes that were entered into by Obodrite rulers. This met with unfavorable response from the Franks. For Louis the German, who was at war with, among others, Gostomysl and Dobomysl, relations with the Obodrites were one of the major problems which he failed to resolve entirely, despite the fact that his opponents could not rely on potential support from Danish rulers – Horik I, Horik II the Younger and Sigfrid, who strove to maintain harmonious relations with the East Frankish ruler in spite of attacking his lands, especially in 845 when they conquered and destroyed Hamburg. Thus, the main objective of this article is to investigate – based mainly on source materials such as annals – the course of fighting that took place between Louis the German, and the Danes and the Obodrites, and to find an answer to the question whether his opponents were acting independently or in alliance when attacking the east Frankish state. In order to achieve more clarity on the research problems addressed, the article has been divided into two parts: the first part discusses Frankish-Danish-Obodrite relations until the signing of the Verdun treaty in 843, that is to say the period before the actual break-up of Charlemagne’s and his successor’s state into three independent political organism; while the second part describes Louis the German’s struggle against the Danes and the Obodrites, when his cooperation with other representatives of the Carolingian monarchy, with regard to the elimination of the Danish threat (Lothar II), occurred only occasionally.